ریسه درون جوانه ها مهمترین بخش زمستانگذران قارچ می باشد این قارچ انگل اجباری است . اگر آسکوکارپ تشکیل گردد می تواند موجب بقاء قارچ گردد ولی بنظر نمی رسد کلیستوتسیوم در چرخه زندگی قارچ نقش داشته باشد و آسکوسپورهای P.leucotricha موجب آلودگی نمی شوند در بهار به مجرد مناسب شدن شرایط محیطی ریسه ها، داخل جوانه ها فعال شده و تولید کنیدیوم می کند کنیدی ها با باد پخش شده و موجب آلودگی اولیه می شوند سپس از زخمها و لکه های جدید نیز کنیدیوفورها تولید کنیدیهای جدید را کرده و موجب انتشار بیماری و آلودگی های ثانویه می گردند. فعالیت قارچ در تابستان شدیداً کاهش می یابد ولی در اواخر تابستان و پائیز مجدداً فعال شده و با انتشارکنیدیها موجب آلودگی های جدید می گردد، نهالهای موجود در خزانه بعلت اینکه تا اواخر پائیز رشد می کنند بسیار مستعد آلودگی هستند. البته برگهای جوان درخت سیب فقط تا چند روز بعد از باز شدن به آلودگی حساس هستند و پس از آن آلودگی فقط در برگهایی دیده می شود که بطور مکانیکی صدمه دیده اند. کنیدیها در سطح برگ وقتی رطوبت نسبی حدود 70% باشد به خوبی تندش می کنند. اوج تولید و آزاد سازی اسپورها در ظهر انجام می شود. قارچ در گستره دمایی0C 32-4 فعالیت می کند ولی بهینه دمای آن 0C20-16 است. این بیماری در مناطق نیمه خشک به فراوانی دیده می شود ولی به ندرت در مناطق خشک ظاهر می شود. از عوامل مهم و موثر در جوانه زدن کنیدیها دما و رطوبت است هر چند نقش دما خیلی بیش تر از رطوبت است زیرا میزان آب در داخل کنیدیها بالا بوده و رطوبت تأثیر کمتری در جوانه زنی اسپور قارچ دارد. بعد از عفونت میسلیوم قارچ در جوانه های آلوده تا بهار سال بعد به حالت رکود باقی می مانند و جوانه های انتهایی مهمترین مکان برای زمستانگذرانی قارچ عامل بیماری هستند.
اگر آلودگی 3 هفته قبل تا 3 هفته بعد از مرحله گلدهی صورت گیرد حالت زنگار روی میوه های سیب و گلابی بوجود می آید.
کنترل :
1- هرس شاخه ها و سرشاخه های آلوده: می تواند موجب کاهش مایه تلقیح اولیه گردد. کاهش مایه تلقیح اولیه و حفاظت برگ، میوه و جوانه از عفونت ثانویه در مبارزه با این بیماری مهم است.
2-ارقام مقاوم: ارقام سیب با حساسیت کمتر عبارتند از : سیب زرد لبنانی ، دلیشز،گلدن دلیشز، واین ساپ ، یورک ایمپریال ، نیتانی، لورد لمبورن.
ارقام گلابی مقاوم به سفیدکهای سطحی عبارتند از :دوآنژو،لوئیزبون Louise Bonne
3-شیمیایی: قارچکشهای علیه سفیدکهای حقیقی عبارتند از : گوگرد ، بنزیمدازول ها، ضد بیوسنتز ارگوسترول
(Ergosterol Biosynthesis Inhibitores :EBI)، بوپریمات ، پیرازوفوس،تری آدیمفون، دینوکاپ (کاراتان).
قبل از پیدایش گلها ، مصرف سفیدک کشهای بسیار مؤثر مثل تری آدیمفون که به شدت از تولید کنیدی جلوگیری می کنند ضرورت ندارد. در اروپای غربی به علت وجود هوای ملایم در زمستان و شرایط مناسب بیماری در بهار ، درختان باغ را 15 بار با قارچکش ها سمپاشی می کنند.
زمان سمپاشی:
الف)نوبت اول هنگام تورم جوانه ها که ترجیحاً از سموم سیستمیک استفاده می شود . چون خنکی هوا مانع تسعید گوگرد است و از طرفی دیگر سموم سیستمیک روی آلودگی درون جوانه ها مؤثرند.
ب)نوبت دوم بعد از ریزش گلبرگها که می توان از گوگرد و تابل استفاده نمود همچنین کاراتان و سایر سموم سیستمیک نیز قابل استفاده اند(بعضی ارقام سیب و گلابی به گوگرد حساسند و موجب گیاهسوزی آنها می شود که بایستی دقت نمود).
ج) نوبت سوم : بستگی به شرایط جوی و میزان پیشرفت بیماری دارد بیش از 3 نوبت هم ممکنست لازم به سمپاشی باشد. قارچ کشهای باز دارنده بیوسنتز ارگوسترول زمانیکه بیماری هنوز شدت پیدا نکرده است بسیار موثرند.