شب پره زمستانی یا آگروتیس Agrotis Segetum
معرفی آفت
در تمام مناطق ایران انتشار داشته و علاوه بر چغندرقند به ریشه و طوقه گیاهان مختلفی مانند ذرت، پنبه، خیار، گوجه، سیب زمینی، یونجه، آفتابگردان و… حمله می نماید. لاروهای جوان از قسمتهای هوائی میزبان تغذیه کرده و چندان خسارتی ندارند. در سنین بالاتر از محله طوقه و یا کمی پائینتر تغذیه نموده و سبب قطع شدن گیاه می گردند. از این نظر به آن Cut worm یا کرم طوقه بُر گویند.
زیست شناسی:
زمستان را به صورت لارو سنین آخر در عمق 15-10 سانتی متری خاک می گذرانند. در بهار با مساعد شدن شرایط آب و هوا لاروهای بالغ از عمق زمین به طرف سطح خاک (حدود cm6-5) بالا می آیند و برای خود لانه از خاک به شکل گهواره تهیه می کنند و داخل آن تبدیل به شفیره می گردند. دورة شفیرگی 20-15 روز، سپس حشرات کامل ظاهر می شوند. خروج پروانه های نسل زمستانی در طول نیمه دوم فروردین ماه می باشد. حشرات کامل روزها زیر کلوخه ها و بوته ها پنهان شده و اوایل غروب به بعد شروع به پرواز و جفت گیری می کنند. تخمها به صورت تک تک یا در دسته های چند تائی (از 1 تا 8 تائی) در پشت برگ چغندرقند یا علفهای هرز مانند پیچک، سلمه و پنیرک قرار می دهند. یک پروانه ماده به طور متوسط 800 عدد تخم می گذارد. دورة جنینی تخم 5-4 روز سپس لاروهای جوان خارج، ابتدا از برگهای جوان تغذیه می کنند و از سن دوم به بعد از ناحیه طوقه تغذیه می نمایند. دورة لاروی حدود یک ماه و در این مدت 5 مرتبه پوست عوض می کنند و سپس در داخل خاک تبدیل به شفیره می شوند. دورة شفیرگی حدود دو هفته و بعد از آن حشرات کامل نسل دوم تقریباً در اواخر خرداد ماه ظاهر می شوند. در این موقع تقریباً ریشه های چغندرقند قوی گردیده است. لذا در این نسل آفت نمی تواند خسارت و صدمه شدیدی وارد کند بنابراین نسل دوم را بیشتر روی سایر محصولات زراعی و علفهای هرز می گذراند. شب پره های نسل سوم آفت که از اواخر مرداد ماه و اوایل شهریور ماه ظاهر می گردند. روی چغندرهای جوانی که به منظور بذرگیری کشت شده اند تخم ریزی می کنند و لاروهای این آفت در شهریور ماه خسارت شدیدی وارد می کنند. این لاروها که اکثراً کامل می گردند و زمستان را تا بهار سال بعد در اعماق خاک می گذرانند بنابراین 3 نسل در سال دارد.
کنترل:
1- جمع آوری و انهدام بقایای به جا مانده از محصول و شخم عمیق بلافاصله بعد از برداشت.
2- از بین بردن علفهای هرز داخل و حاشیه مزارع.
3- کارباریل ، طعمه مسموم(5%) در مراحل اولیه رشد، یک نوبت، شب هنگام
4- دیازینون EC60%و 1.5 لیتر در هکتار
5- کلرپیریفوس(دُرسبان) EC40.8% و 2لیتر
6- اتریمفوس(اکامت) EC50% و 2- 1.5 لیتر در هکتار
