از مهمترین آفات برنج که سالیانه خسارات هنگفتی را بر جای می گذارد کرم
ساقه برنج ( Chilo suppressalis ) می باشد . این آفت ، حشره
ای است که برای اولین بار در سال 1351 در مزارع تنکابن و رامسر
طغیان کرد و در مدت کوتاهی با افزایش جمعیت و ایجاد خسارت اقتصادی
شدید نظر همگان را جلب نمود .
کرم ساقه خوار برنج که بعنوان یکی از خطرناکترین آفات
برنج در دنیا بشمار می آید ، در زمستان بصورت لار و کامل در داخل
ساقه های خشک برنج و یا علفهای هرز اطراف مزرعه بسر می برد و در
حدود اوایل اردیبهشت ، هنگامیکه حداقل دمای هوا ، 10 درجه
سانتیگراد باشد ، شفیره ها در داخل ساقه های باقیمانده برنج سال
قبل و یا علفهای هرز مزرعه ، در اطراف سوراخهای ایجاد شده توسط
لاروها ، تشکیل میگردد .
در حدود بیستم اردیبهشت ماه ، اولین پروانه ها ظاهر
میشوند که در اواسط خرداد به حداکثر خود می رسند . عمر پروانه ها ،
حداکثر یک هفته است و در این مدت بطور متوسط 230 عدد تخم توسط هر
پروانه گذرانده میشود . تفریخ تخمها در دمای حداقل 10 تا 12 درجه
سانتیگراد بمدت 5 تا 11 روز بسته به دمای محیط انجام می گیرد .
این کرم در طول سال 2 تا 3 نسل دارد و از زمان نشاء کاری تا
هنگام برداشت برنج در مزارع فعالیت زیستی دارد . خسارات وارده طی
نسلهای دوم و سوم بیشتر است .
امروزه با کرم ساقه خوار برنج به سه طریق، زراعی ،
شیمیایی وبیولوژیک مبارزه میشود از راههای اساسی برای مبارزه با این
آفت ، ایجاد شبکه مراقبت و پیش آگاهی با استفاده از اطلاعات جوی
است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است ، در صورتیکه ثابت شده است ،
مراحل سیکل دگردیسی این آفت ، همبستگی بالایی را با دما و سایر
پارامترهای جوی دارد .
در مبارزه بیولوژیک ، از زنبور تریکو گراما برای
پارازیته کردن تخم پروانه ساقه خوار برنج استفاده میشود که نحوه و
زمان فعالیت این زنبور نیز تابعی از شرایط جوی بویژه دما می
باشد .
سایر آفات برنج شامل شب پره یک نقطه ای برنج ،
سرخوطومی برنج ، زنجره برنج ، کرم برگخوار برنج ومگس خزانه برنج
می باشند